Chyba że, oczywiście, rozdzierający ból to twoja sprawa

Niepożądana znajomość dny moczanowej. Chyba że, oczywiście, rozdzierający ból jest twoją sprawą.

Stany Zjednoczone przeżywają eksplozję diagnoz autyzmu. Jeden z badaczy twierdzi, że nasza reklasyfikacja innych chorób może częściowo pozostawać w tyle za trendem.

Parker Roos, który cierpi na Fragile X, śmieje się ze swoją matką Holly i siostrą Allison, gdy barwią pisanki w swoim domu w Canton w stanie Illinois, 4 kwietnia 2012 r. (Jim Young / Reuters)

Kiedyś dziesięć lat temu na każde 156 ośmiolatków przypadało autyzm. W 2004 r. liczba ta wzrosła do 1 na 125. Do 2006 r. cierpiało na nią 1 na 110 dzieci, a według danych opublikowanych w marcu tego roku przez Centrum Kontroli Chorób, w 2008 r. 1 na każde 88 dzieci w Ameryce cierpiało na tę chorobę. to tylko średnia krajowa. W niektórych wybranych miejscach, takich jak Utah i New Jersey, wskaźnik zbliża się do alarmującego 1 na 47.

Raport CDC kreśli obraz szybko powiększającej się populacji osób z autyzmem. Ale nie mówi nam, dlaczego tak dużo więcej dzieci diagnozuje się teraz z zaburzeniami rozwojowymi niż wcześniej. Jedną z oczywistych możliwości jest to, że wskaźnik autyzmu naprawdę wzrasta – czy to przez czynniki w naszym otoczeniu, które możemy kontrolować, czy przez czynniki genetyczne, których nie możemy.

Ale może być również tak, że wzrost liczby diagnoz autyzmu nie ma nic wspólnego z faktyczną chorobą, tak bardzo jak sposób, w jaki o niej mówimy. Jak zauważa na swoim blogu Dorothy Bishop, profesor psychologii rozwojowej w Oksfordzie, to, co widzimy, może być tylko kwestią "substytucja diagnostyczna."

"Podstawowa idea," ona pisze, "jest to, że dzieci, które wcześniej otrzymałyby inną diagnozę lub nie otrzymały żadnej diagnozy, są obecnie identyfikowane z zaburzeniem ze spektrum autyzmu (ASD)."

Dzieje się tak po części dlatego, że nadchodzimy teraz do zmiany kategorii tego, co kiedyś można było nazwać opóźnieniem, zaburzeniem semantyczno-pragmatycznym lub czymś innym. Innymi słowy, nasze poprawiające się klasyfikacje chorób mózgu stały się na tyle wyraźne, że możemy z przyzwoitą dokładnością umieścić dzieci w szerokim spektrum autystycznym. Ponieważ definicje są stosunkowo elastyczne, fakt, że istnieją stopnie zaburzenia, może być jednym z wyjaśnień, dlaczego tak wiele dzieci wydaje się mieć "to."

Bishop sugeruje również, że nasz próg diagnozy spada – to znaczy, że lekarze mogą dzwonić w oparciu o minimum dowodów. Istnieją dwa duże testy do diagnozowania autyzmu: ADOS-G i ADI-R. Te dwa egzaminy dają czasem sprzeczne wnioski. W badaniu z 2008 roku Bishop odkrył, że w danej puli badanych tylko 21 procent miało zgodne wyniki ADOS i ADI. Sześćdziesiąt sześć procent miało różne wyniki w obu ankietach. Jeśli diagnozujesz autyzm na podstawie pozytywnych wyników jednego testu, a nie obu, to diagnozujesz zaburzenie mniej więcej trzy razy częściej.

Jest też materialna zachęta, która może zwiększać liczbę przypadków autyzmu, mówi Bishop. Ponieważ autyzm jest dobrze wspieraną chorobą z wieloma zasobami, niektóre dzieci mogą być diagnozowane, nawet jeśli naprawdę mają coś innego.

W badaniu przeprowadzonym w 2010 roku Bishop zbadał grupę dzieci z niespokrewnionym stanem znanym jako trisomia. Chociaż autyzm nie jest nigdzie wymieniony w literaturze dotyczącej trisomii, Bishop zauważył, że ASD zdiagnozowano u znacznie większego odsetka pacjentów z trisomią w porównaniu z populacją ogólną, co skłoniło badaczy do podejrzenia substytucji diagnostycznej. To nie jest szczelna sprawa, ale dwa inne badania zdołały powtórzyć wyniki Bishop od czasu opublikowania jej artykułu.

Biskup ponownie:

Staje się jasne, że zmieniające się kryteria diagnostyczne, zwiększona świadomość ASD i strategiczne wykorzystanie diagnozy w celu uzyskania dostępu do usług, wywarły ogromny wpływ na liczbę dzieci z ASD. Rozpoczynając studia w tej dziedzinie sądziłem, że nastąpiła substytucja diagnostyczna, ale nie sądziłem, że to wystarczy, aby wyjaśnić wzrost liczby diagnoz ASD. Ale teraz, na podstawie analizowanych tutaj badań, myślę, że może to być cała historia.

I nie tylko w przypadku autyzmu nasze postrzeganie częstości występowania może być wypaczone. Aaron Carroll z The Incidental Economist podaje ten wykres z British Medical Journal, pokazując, że śmiertelność z powodu chorób takich jak czerniak, rak prostaty i rak piersi nie zmieniła się w czasie, mimo że liczba diagnoz gwałtownie wzrosła. Jeśli dane są prawidłowe, to o czym często myślimy "epidemie" może wcale nie być aż tak poważna, ale raczej tylko przejawem naszego stosunku do tych dolegliwości, na dobre lub na złe.

Niewielu Amerykanów bierze na siebie wiedzę o systemie opieki zdrowotnej. Powinniśmy im to ułatwiać.

Ipoh Kia/Flickr

W ciągu ostatnich 20 lat sektor opieki zdrowotnej i jego klienci przebudzili się do potrzeby poprawy jakości i zaczęli projektować systemy zapewniające opiekę w sposób bardziej bezpieczny, systematyczny i niezawodny. Niektóre segmenty opieki zdrowotnej wykazały znaczną poprawę wyników klinicznych w wyniku pomiaru. Jednym z sukcesów było poznanie doświadczeń pacjentów, gdzie szeroki wachlarz ankiet dotyczących doświadczeń pacjentów dał świadczeniodawcom opieki zdrowotnej możliwości poprawy. Jednak jako kraj nie udało nam się wdrożyć skutecznego programu, aby w pełni uczyć się od pacjentów, jak zachować ich zdrowie lub jak zaangażować ich we własną opiekę.

Rozwiązywanie najbardziej zakorzenionych problemów narodu Zobacz pełną relację

Wraz z transformacją systemów staje się jasne, że aktywny udział pacjentów we własnym zdrowiu i opiece ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia lepszego zdrowia. Zauważyliśmy znaczną poprawę w zakresie ważnych środków jakościowych, takich jak kontrola nadciśnienia tętniczego, i możemy przełożyć tę poprawę na uniknięcie zgonów, udarów i zawałów serca. Jednak wyniki te zaczęły stabilizować się na mniej niż optymalnym poziomie. Motywowanie pacjentów do zmiany diety i stylu życia oraz do przyjmowania niezbędnych leków to strategia, która pomoże nam wspiąć się na wyższy poziom doskonałości.

Niestety bardzo mało rozumiemy, jak motywować pacjentów do przyjmowania pozytywnych zachowań zdrowotnych. Wiele osób nie rozumie podstawowego języka opieki zdrowotnej i jest zdezorientowanych projektem świadczeń ubezpieczeniowych. Pacjenci często nie są świadomi tego, co mogą zrobić, aby poprawić swoje zdrowie. W obliczu zniechęcającej listy zadań do wykonania nie mają pojęcia, od czego zacząć. Nie robimy też wystarczająco dużo, aby edukować pacjentów o korzyściach i szkodliwości leczenia lub zachęcać ich do bycia aktywnymi partnerami w decyzjach dotyczących leczenia.

Upewnij się, że każdy Amerykanin zna swoje priorytety zdrowotne i ma plan ich realizacji. Podczas gdy miliony Amerykanów już wypełniają ankietę oceniającą ryzyko zdrowotne – zwykle za pośrednictwem swojego pracodawcy – więcej powinno. Najlepiej byłoby, gdyby wyniki tych ankiet posłużyły do ​​ustalenia planu i priorytetów poprawy lub utrzymania dobrego stanu zdrowia, zamiast siedzieć gdzieś w bazie danych. Pracodawcy stosują zachęty finansowe, aby zachęcić większą liczbę pracowników do opracowywania i realizacji planów z tych ocen. Zachęty powinny być stosowane szerzej i mądrzej, aby zachęcić ludzi do poprawy stanu zdrowia.

Poprawić świadomość zdrowotną. Instytut Medycyny szacuje, że ponad 90 milionów Amerykanów nie rozumie podstawowego języka opieki zdrowotnej. Chociaż problem ten ma złożone korzenie, program poprawy opieki zdrowotnej powinien obejmować wysiłki mające na celu nauczenie pacjentów zrozumienia swojego zdrowia, możliwości leczenia i systemu opieki zdrowotnej. Na przykład program może umożliwić pacjentom z cukrzycą zdobywanie punktów w celu uzyskania bardziej przystępnej ochrony ubezpieczeniowej poprzez ukończenie samodzielnego modułu na temat cukrzycy. Narzędzia śledzące postępy (np. obniżony poziom cukru we krwi) mogą być wykorzystane do oceny sukcesu i wzmocnienia zdrowych zachowań.

Stwórz plan badań nad motywacją do zachowań zdrowotnych. Jesteśmy na prymitywnym etapie rozumienia, jak ludzie myślą o swoim zdrowiu i chorobie oraz jak obejść zaprzeczenie i magiczne myślenie. Dziedzina zachowań pacjentów – podobnie jak ekonomia behawioralna w latach 80. – wymaga rozwoju.

Uczyń świadome podejmowanie decyzji standardem opieki. Pacjenci rutynowo przeceniają korzyści płynące z leczenia – i nie doceniają ryzyka. Na przykład wielu pacjentów z chorobą wieńcową nie zdaje sobie sprawy, że ich szanse na skorzystanie z ryzykownych zabiegów chirurgicznych często nie są większe niż w przypadku standardowego leczenia farmakologicznego. Kiedy pacjenci są w pełni poinformowani, często są bardziej konserwatywni w swoich wyborach niż lekarze, którzy ich leczą.

Działać teraz. Nie ma natychmiastowego rozwiązania problemów kosztów i jakości. Ale ponieważ pacjenci ponoszą coraz większy ciężar ubezpieczenia zdrowotnego z powodu cięć świadczeń i bezrobocia, musimy lepiej angażować ich jako partnerów w ich własnym zdrowiu.

Szpital Uniwersytecki Georgetown (NCinDC/Flickr)

Niektórzy krytykują Akademickie Centra Medyczne (AMC) – partnerstwa w dużej mierze między szkołami medycznymi i szpitalami klinicznymi, gdzie nacisk kładziony jest na badania, edukację i opiekę nad pacjentem – za to, że są kosztowne w stosunku do dostarczanego produktu. Niedawny raport ma tendencję do obalenia tego. Z pewnością powinniśmy pracować nad poprawą jakości opieki zdrowotnej i obniżeniem jej kosztów, ale jednocześnie musimy zapewnić utrzymanie tych centrów doskonałości, kluczowych dla następnej generacji lekarzy i innowacji medycznych.

Rozwiązywanie najbardziej zakorzenionych problemów narodu Zobacz pełną relację

Kaiser Health News dokonał niedawno przeglądu danych Medicare w celu zbadania porównawczych kosztów epizodu opieki nad pacjentem – zdefiniowanego jako obejmującego trzy dni przed przyjęciem do 30 dni po wypisie – w tym porównanie krajowej mediany ze średnią dla US News i World Report's "najlepsze szpitale" honorowy, który składa się z AMC. Średni koszt Medicare dla pacjenta w tych AMC okazał się nieco niższy niż krajowa mediana wydatków dla wszystkich amerykańskich szpitali. W rzeczywistości liczby te wyniosły 17 808 USD dla AMC w porównaniu do 17 988 USD dla znacznie większej krajowej grupy szpitali.

Miłą wiadomością była informacja, że ​​instytucje takie jak New York-Presbyterian, Barnes Jewish, Ronald Reagan UCLA Medical Center i wiele innych osiągają poziomy kosztów poniżej mediany wydawanej przez szpitale w całym kraju. Jest to szczególnie istotne, biorąc pod uwagę, że w innych raportach pojawiły się pytania dotyczące wartości i kosztów tych uznanych centrów.

Oczywiste jest, że każdy z nas ponosi odpowiedzialność powierniczą za obniżanie kosztów i podnoszenie jakości. AMC zobowiązują się do wywiązywania się ze swojej części i są liderami dzięki wielu innowacyjnym środkom oszczędnościowym.

W Johns Hopkins Peter Provonost wprowadził ideę list kontrolnych w celu zmniejszenia liczby błędów. Innowacyjne programy ambulatoryjne w Mass General, University of Pennsylvania i New York-Presbyterian zmniejszyły liczbę przyjęć do szpitala i wizyt na oddziałach ratunkowych oraz poprawiły jakość dzięki lepszej koordynacji opieki i zaangażowaniu rodziny. AMC od lat znane są jako ośrodki innowacji. Co więcej, otrzymali połowę niedawno ogłoszonych dotacji na wyzwania innowacyjne Centrum Medicare i Medicaid Innovation (CMMI), a także stanowią większość pionierskich organizacji odpowiedzialnej opieki wyznaczonych przez CMMI.

Porównanie kosztów opieki zdrowotnej jest wyzwaniem z niezliczonych powodów. Koszty różnią się nie tylko w zależności od regionu kraju, ale także lokalizacji. W środowisku miejskim występują zmienne społeczno-ekonomiczne, które mają ogromny wpływ na koszty. Amerykańskie szpitale kliniczne nie tylko wspierają doskonałe badania medyczne i nauczanie, ale także zapewniają nieproporcjonalną ilość opieki ludziom w tych warunkach. Na przykład 49 procent ludzi mieszkających w Nowym Jorku mówi w domu innym językiem niż angielski. Aby lepiej służyć tej zróżnicowanej populacji, NewYork-Presbyterian tłumaczy 100 języków, aby zapewnić opiekę wrażliwą na pacjenta.

Poprawa opieki zdrowotnej wymaga współpracy (a nie wskazywania palcem), aby nasz system opieki zdrowotnej był znacznie ulepszony, pracując nad wyeliminowaniem nierówności, poprawą dostępu, poprawą jakości i cięciem kosztów. Dążąc do obniżenia ceny amerykańskiej opieki medycznej, musimy uważać, aby nie atakować w nieuczciwy sposób tych instytucji, które są odpowiedzialne za niektóre z naszych najważniejszych ostatnich przełomów w zakresie oszczędności kosztów. AMC nadal będą w awangardzie nauk medycznych i opieki zdrowotnej, a my możemy tylko skorzystać z ich ciągłego wsparcia.

List otwarty do Kongresu od m.in. Mario Batali, Billa McKibbena i Marion Nestle

Arpi/Shutterstock

List ten został zainicjowany przez Kari Hamerschlaga, starszego analityka z Environmental Working Group, oraz autorów Annę Lappé i Dana Imhoffa, z frustracji brakiem znaczących reform i wkładu opinii publicznej w proces legislacyjny przez senacką komisję ds. rolnictwa podczas przygotowywania swojego wersja ustawy rolnej z 2012 r. Szukali dodatkowych pomysłów na list wśród kilkunastu innych sygnatariuszy, którzy wnieśli kluczowy wkład. Wielu innych liderów ruchu na rzecz zrównoważonego rozwoju podpisało się; pełna lista znajduje się poniżej.

Każdy członek Kongresu otrzymał kopię listu pod koniec dnia roboczego 4 czerwca, w oczekiwaniu na to, że ustawa rolna trafi do Senatu na debatę w tym tygodniu. Autorzy i sygnatariusze mają nadzieję, że ten list zachęci więcej obywateli do zapoznania się z tym prawodawstwem i skontaktowania się z ich przedstawicielami.

List otwarty do członków Kongresu:

Ponieważ ustawa rolna z 2008 r. wygasa w ciągu kilku miesięcy, senacka komisja rolnictwa zatwierdziła w kwietniu przepisy mające na celu ukierunkowanie krajowej polityki żywnościowej i rolnej na kolejne pięć http://produktopinie.top/ lat. Cieszymy się z pozytywnych kroków, jakie proponowana ustawa podejmuje pod przewodnictwem senator Debbie Stabenow, w tym zachęt do zakupów owoców i warzyw, zwiększenia lokalnej produkcji i dystrybucji zdrowej żywności oraz wzmocnienia wsparcia marketingowego i badawczego dla hodowców owoców, orzechów i warzyw.

Niestety, ustawa Senatu jest daleko od reform potrzebnych do stawienia czoła krytycznym wyzwaniom w zakresie żywności i rolnictwa. Jest to również poważnie niezgodne z priorytetami kraju i oczekiwaniami i oczekiwaniami społeczeństwa amerykańskiego od naszej polityki żywnościowej i rolnej. W zeszłorocznym ogólnokrajowym sondażu 78 procent stwierdziło, że bardziej przystępna i dostępna pożywna i zdrowa żywność powinna być najwyższym priorytetem w rachunku rolnym. Członkowie amerykańskiej Rady Burmistrzów i Narodowej Ligi Miast poparli ten sentyment w ostatnich oświadczeniach wzywających do przyjęcia ustawy o zdrowej żywności i rolnictwie.

Chociaż wniosek komisji zawiera ważne reformy dotyczące tytułu towarów, jesteśmy głęboko zaniepokojeni, że nadal będzie rozdawał subsydia warte dziesiątki miliardów dolarów podatników największym producentom upraw towarowych, firmom ubezpieczeniowym i agrobiznesom, nawet jeśli drastycznie niedofinansuje programy promować zdrowie i bezpieczeństwo żywnościowe wszystkich Amerykanów, inwestować w początkujących i znajdujących się w niekorzystnej sytuacji rolników, rewitalizować lokalne gospodarki żywnościowe i chronić zasoby naturalne. Zdecydowanie sprzeciwiamy się jakimkolwiek cięciom w pomocy żywnościowej w tak strasznych dla tak wielu Amerykanów czasach. Te krytyczne niedociągnięcia muszą zostać usunięte, gdy projekt ustawy trafi do Senatu.